Ζήση Ανθή : Καρτέλες και πληροφοριακό υλικό για τους θεούς του Ολύμπου για το νηπιαγωγείο .
Θεός της θάλασσας , του πελάγους (και γι’ αυτό ονομάζονταν και Πελαγαίος), των ποταμών, των πηγών και των πόσιμων νερών. Αδερφός του Δία και του Πλούτωνα.
Κατοικούσε στο βυθό της θάλασσας. Πάνω στο άρμα του, που το έσερναν άγρια άλογα, όργωνε τα κύματα.
Ιππόκαμποι, δελφίνια και θαλάσσιες θεότητες αποτελούσαν την τιμητική συνοδεία του θεού. Σύμβολό του ήταν η τρίαινα, με την οποία όταν θύμωνε, χτυπούσε τα νερά προκαλώντας τρικυμίες και θαλασσοταραχές.
Από την ένωση του θεού με την Αμφιτρίτη, κόρη του Ωκεανού, γεννήθηκαν ο Τρίτωνας, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη. Λέγεται, όμως, ότι ο Ποσειδώνας είχε και άλλα παιδιά (Προκρούστης, Πολύφημος κ.λ.π.) από διάφορες νύμφες και θνητές γυναίκες.
Θεά της γεωργίας, προστάτιδα της γης.
Κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδερφή του Δία.
Δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του σιταριού. Γι' αυτό και τα σιτηρά λέγονται και δημητριακά.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο άρχοντας του Άδη, ο Πλούτωνας άρπαξε την κόρη της Δήμητρας, την Περσεφόνη και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. Απαρηγόρητη η Δήμητρα, καταράστηκε τη γη να μην καρποφορήσει. Τα φυτά ξεράθηκαν και οι άνθρωποι κινδύνευαν να πεθάνουν από την πείνα. Ο Δίας τότε παρακάλεσε τον Πλούτωνα να επιστρέψει την Περσεφόνη στη Δήμητρα. Εκείνος ήταν αμετάπειστος. Ο Δίας βρήκε την εξής λύση: το μισό χρόνο η Περσεφόνη θα έμενε στον Κάτω Κόσμο και τον άλλο μισό χρόνο θα ανέβαινε στη γη, κοντά στη μητέρα της. Με το μύθο αυτό εξηγούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την εναλλαγή των εποχών. Οι βροχές του χειμώνα είναι τα δάκρυα της Δήμητρας, ενώ το καλοκαίρι, όταν η γη καρποφορεί, η Περσεφόνη βρίσκεται κοντά στη μητέρα της.
ΟΙ 12 ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
Οι θεοί κατοικούσαν στον Όλυμπο , έτρωγαν αμβροσία και έπιναν νέκταρ.
Ο ΔΙΑΣ
Ο Δίας ήταν ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων.
Ο Δίας προστάτευε το γάμο, τη φιλία, το δίκαιο, τους ξένους και τιμωρούσε αυστηρά τους θνητούς και τους ημίθεους για τις ασέβειές τους. Εξουσίαζε τον ήλιο, το φεγγάρι, τα άστρα, τους πλανήτες και τον καιρό. Μα όταν θύμωνε, έριχνε κεραυνούς.
Οι άνθρωποι τον τιμούσαν και έφτιαξαν πολλούς ναούς αφιερωμένοι σ' αυτόν.
Ο Δίας προστάτευε το γάμο, τη φιλία, το δίκαιο, τους ξένους και τιμωρούσε αυστηρά τους θνητούς και τους ημίθεους για τις ασέβειές τους. Εξουσίαζε τον ήλιο, το φεγγάρι, τα άστρα, τους πλανήτες και τον καιρό. Μα όταν θύμωνε, έριχνε κεραυνούς.
Οι άνθρωποι τον τιμούσαν και έφτιαξαν πολλούς ναούς αφιερωμένοι σ' αυτόν.
Ο ΕΡΜΗΣ
Γιος του Δία και της νύμφης Μαίας.
Ο Ερμής ήταν αγγελιοφόρος των θεών, προστάτης των εμπόρων, των οδοιπόρων, των βοσκών και των αθλητών.
Πίστευαν, επίσης, πως οδηγούσε τις ψυχές των ανθρώπων , ως ψυχοπομπός στον Άδη .
Ο Ερμής ήταν αγγελιοφόρος των θεών, προστάτης των εμπόρων, των οδοιπόρων, των βοσκών και των αθλητών.
Πίστευαν, επίσης, πως οδηγούσε τις ψυχές των ανθρώπων , ως ψυχοπομπός στον Άδη .
Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ
Ήταν γιος του Δία και της Ήρας.
Θεός της φωτιάς και της μεταλλουργίας. Ένας μύθος λέει πως ο πατέρας του τον άρπαξε από το πόδι και τον έριξε στη γη, θυμωμένος επειδή ήταν ανυπάκουος. Ο Ήφαιστος χτύπησε το πόδι του και έμεινε κουτσός.
Θεός της φωτιάς και της μεταλλουργίας. Ένας μύθος λέει πως ο πατέρας του τον άρπαξε από το πόδι και τον έριξε στη γη, θυμωμένος επειδή ήταν ανυπάκουος. Ο Ήφαιστος χτύπησε το πόδι του και έμεινε κουτσός.
Το νησί όπου έπεσε ο θεός λέγεται ότι ήταν η Λήμνος. Εκεί έφτιαξε ένα μεγάλο εργαστήριο, απ' όπου εξουσίαζε τα ηφαίστεια και τη φωτιά. Κατασκεύαζε τους κεραυνούς του Δία και τα όπλα των ηρώων. Ο πατέρας του του έδωσε για γυναίκα του την Αφροδίτη. Όμως η θεά της ομορφιάς σύντομα τον εγκατέλειψε.
Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Γιος του Δία και της Λητώς και αδερφός της Άρτεμις . Θεός του φωτός, της ποίησης και της μουσικής.
Μόλις γεννήθηκε ο θεός, ένα χρυσό φως πλημμύρισε τη Δήλο, το νησί όπου γεννήθηκε.
Ο Απόλλωνας τρεφόταν με νέκταρ και αμβροσία και έγινε τόσο όμορφος, που ο πατέρας του, ο Δίας, τον ονόμασε θεό του φωτός. Ο Φοίβος (λαμπρός), όπως λέγανε τον Απόλλωνα, οδηγούσε κάθε πρωί το άρμα του Ήλιου και φώτιζε τον κόσμο.
Εκείνος έμαθε στους ανθρώπους την τέχνη της μουσικής, του τραγουδιού και της ποίησης.
Μόλις γεννήθηκε ο θεός, ένα χρυσό φως πλημμύρισε τη Δήλο, το νησί όπου γεννήθηκε.
Ο Απόλλωνας τρεφόταν με νέκταρ και αμβροσία και έγινε τόσο όμορφος, που ο πατέρας του, ο Δίας, τον ονόμασε θεό του φωτός. Ο Φοίβος (λαμπρός), όπως λέγανε τον Απόλλωνα, οδηγούσε κάθε πρωί το άρμα του Ήλιου και φώτιζε τον κόσμο.
Εκείνος έμαθε στους ανθρώπους την τέχνη της μουσικής, του τραγουδιού και της ποίησης.
Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ
Κατοικούσε στο βυθό της θάλασσας. Πάνω στο άρμα του, που το έσερναν άγρια άλογα, όργωνε τα κύματα.
Ιππόκαμποι, δελφίνια και θαλάσσιες θεότητες αποτελούσαν την τιμητική συνοδεία του θεού. Σύμβολό του ήταν η τρίαινα, με την οποία όταν θύμωνε, χτυπούσε τα νερά προκαλώντας τρικυμίες και θαλασσοταραχές.
Από την ένωση του θεού με την Αμφιτρίτη, κόρη του Ωκεανού, γεννήθηκαν ο Τρίτωνας, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη. Λέγεται, όμως, ότι ο Ποσειδώνας είχε και άλλα παιδιά (Προκρούστης, Πολύφημος κ.λ.π.) από διάφορες νύμφες και θνητές γυναίκες.
Ο ΑΡΗΣ
Θεός του πολέμου κατά την αρχαιότητα.
Γιος του Δία και της Ήρας, αδερφός της Έριδας.
Σύμβολά του ήταν η περικεφαλαία, το δόρυ και η ασπίδα.
Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν το θεό του πολέμου και είχαν χτίσει προς τιμήν του ναούς στην Αθήνα, την Τροιζήνα κ.α.
Κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου πολέμησε με ιδιαίτερη σκληρότητα τους Αχαιούς, στο πλευρό των Τρώων. Νικήθηκε όμως από τη θεά Αθηνά, που είχε πάρει το μέρος των Αχαιών.
Ο Άρης είχε πολλά παιδιά. Από τα πιο γνωστά ήταν οι θρυλικές Αμαζόνες, ο Φοίβος και ο Δείμος.
Γιος του Δία και της Ήρας, αδερφός της Έριδας.
Σύμβολά του ήταν η περικεφαλαία, το δόρυ και η ασπίδα.
Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν το θεό του πολέμου και είχαν χτίσει προς τιμήν του ναούς στην Αθήνα, την Τροιζήνα κ.α.
Κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου πολέμησε με ιδιαίτερη σκληρότητα τους Αχαιούς, στο πλευρό των Τρώων. Νικήθηκε όμως από τη θεά Αθηνά, που είχε πάρει το μέρος των Αχαιών.
Ο Άρης είχε πολλά παιδιά. Από τα πιο γνωστά ήταν οι θρυλικές Αμαζόνες, ο Φοίβος και ο Δείμος.
ΟΙ ΘΕΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
Η ΗΡΑ
Κόρη του Κρόνου και της Ρέας, σύζυγος του Δία.
Προστάτιδα θεά της οικογένειας και του γάμου.
Σύμφωνα με τους αρχαίους ελληνικούς μύθους, η Ήρα ήταν σκληρή και ζηλιάρα.
Οι καβγάδες της με το Δία προκαλούσαν τρομερούς σεισμούς, που γκρέμιζαν τα σπίτια των θνητών.
Προστάτιδα θεά της οικογένειας και του γάμου.
Σύμφωνα με τους αρχαίους ελληνικούς μύθους, η Ήρα ήταν σκληρή και ζηλιάρα.
Οι καβγάδες της με το Δία προκαλούσαν τρομερούς σεισμούς, που γκρέμιζαν τα σπίτια των θνητών.
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν την Ήρα με μεγάλες γιορτές, τα Ηραία.
Το αρχαιότερο ιερό της θεάς ήταν το Ηραίο του Άργους.
Το αρχαιότερο ιερό της θεάς ήταν το Ηραίο του Άργους.
Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ
Θεά της ομορφιάς και του έρωτα.
Ήταν κόρη του Δία και της Διώνης.
Ένας μύθος λέει πως η Αφροδίτη γεννήθηκε μέσα από τη θάλασσα, κοντά στην Κύπρο. Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, η θεά αναδύθηκε μέσα από τα κύματα κοντά στη Ρόδο. Παντρεύτηκε το θεό Ήφαιστο.
Ήταν κόρη του Δία και της Διώνης.
Ένας μύθος λέει πως η Αφροδίτη γεννήθηκε μέσα από τη θάλασσα, κοντά στην Κύπρο. Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, η θεά αναδύθηκε μέσα από τα κύματα κοντά στη Ρόδο. Παντρεύτηκε το θεό Ήφαιστο.
Η ΑΡΤΕΜΙΣ
Θεά του κυνηγιού για τους αρχαίους Έλληνες.
Μητέρα της ήταν η Λητώ και δίδυμος αδερφός της ο Απόλλωνας. Λέγεται ότι γεννήθηκε πρώτη κι ότι βοήθησε στο να γεννηθεί κι ο αδερφός της .
Η Άρτεμη ήταν αλάθητη στο σημάδι.
Με το αργυρό της τόξο σκότωνε τα άγρια θηρία και προστάτευε τα ήμερα ζώα, τη βλάστηση και τη γονιμότητα. Η Άρτεμη ήταν σκληρή και ανελέητη με αυτούς που δεν τη σέβονταν, αλλά μπορούσε να γίνει και πολύ πονόψυχη. Αυτή έσωσε την Ιφιγένεια, την κόρη του βασιλιά Αγαμέμνονα, που ετοιμαζόταν να τη θυσιάσει για να μπορέσουν να ταξιδέψουν τα πλοία των Ελλήνων για την Τροία.
Μητέρα της ήταν η Λητώ και δίδυμος αδερφός της ο Απόλλωνας. Λέγεται ότι γεννήθηκε πρώτη κι ότι βοήθησε στο να γεννηθεί κι ο αδερφός της .
Η Άρτεμη ήταν αλάθητη στο σημάδι.
Με το αργυρό της τόξο σκότωνε τα άγρια θηρία και προστάτευε τα ήμερα ζώα, τη βλάστηση και τη γονιμότητα. Η Άρτεμη ήταν σκληρή και ανελέητη με αυτούς που δεν τη σέβονταν, αλλά μπορούσε να γίνει και πολύ πονόψυχη. Αυτή έσωσε την Ιφιγένεια, την κόρη του βασιλιά Αγαμέμνονα, που ετοιμαζόταν να τη θυσιάσει για να μπορέσουν να ταξιδέψουν τα πλοία των Ελλήνων για την Τροία.
Η ΔΗΜΗΤΡΑ
Κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδερφή του Δία.
Δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του σιταριού. Γι' αυτό και τα σιτηρά λέγονται και δημητριακά.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο άρχοντας του Άδη, ο Πλούτωνας άρπαξε την κόρη της Δήμητρας, την Περσεφόνη και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. Απαρηγόρητη η Δήμητρα, καταράστηκε τη γη να μην καρποφορήσει. Τα φυτά ξεράθηκαν και οι άνθρωποι κινδύνευαν να πεθάνουν από την πείνα. Ο Δίας τότε παρακάλεσε τον Πλούτωνα να επιστρέψει την Περσεφόνη στη Δήμητρα. Εκείνος ήταν αμετάπειστος. Ο Δίας βρήκε την εξής λύση: το μισό χρόνο η Περσεφόνη θα έμενε στον Κάτω Κόσμο και τον άλλο μισό χρόνο θα ανέβαινε στη γη, κοντά στη μητέρα της. Με το μύθο αυτό εξηγούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την εναλλαγή των εποχών. Οι βροχές του χειμώνα είναι τα δάκρυα της Δήμητρας, ενώ το καλοκαίρι, όταν η γη καρποφορεί, η Περσεφόνη βρίσκεται κοντά στη μητέρα της.
Η ΑΘΗΝΑ
Η θεά Αθηνά ήταν η προσωποποίηση της σοφίας. Ιερό της σύμβολο ήταν η ελιά , την οποία χάρισε στην Αθήνα .
Ήταν κόρη του Δία και της Μήτιδας. Γεννήθηκε με πολύ παράξενο τρόπο. Ο Δίας φοβόταν πως το παιδί που ερχόταν στον κόσμο θα του άρπαζε την εξουσία, κι έτσι κατάπιε τη Μήτιδα πριν προλάβει να γεννήσει. Ύστερα από λίγο όμως άρχισε να υποφέρει από τρομερούς πονοκεφάλους και πήγε στον Ήφαιστο για να τον βοηθήσει. Εκείνος του άνοιξε το κεφάλι με ένα τσεκούρι και τότε ξεπετάχτηκε από μέσα πάνοπλη η Αθηνά .
Η ΕΣΤΙΑ
Προστάτιδα θεά του σπιτιού και της οικογένειας.
Συμβόλιζε για τους ανθρώπους την προστασία και τη θαλπωρή του σπιτιού.
Έδρα της θεάς σε κάθε σπίτι ήταν το τζάκι, όπου έπρεπε να καίει φωτιά προς τιμήν της. Στους Δελφούς ο βωμός της θεάς ήταν η κοινή εστία όλων των Ελλήνων και από αυτόν έπαιρναν το ιερό πυρ.
Συμβόλιζε για τους ανθρώπους την προστασία και τη θαλπωρή του σπιτιού.
Έδρα της θεάς σε κάθε σπίτι ήταν το τζάκι, όπου έπρεπε να καίει φωτιά προς τιμήν της. Στους Δελφούς ο βωμός της θεάς ήταν η κοινή εστία όλων των Ελλήνων και από αυτόν έπαιρναν το ιερό πυρ.
Πολλές πηγές αναφέρουν ότι και ο Διόνυσος ήταν ένας από τους θεούς του Ολύμπου .
Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ
Θεός των αμπελιών και του κρασιού.
Ήρθε στον κόσμο τόσο ασυνήθιστα και ασυνήθιστη ήταν και η ζωή του.
Ήταν γιος του Δία και της κόρης του βασιλιά των Θηβών, Σεμέλης.
Η μητέρα του κάηκε από τους κεραυνούς του Δία, όταν βρισκόταν στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης.
Ο Δίας πήρε το βρέφος από την κοιλιά της και το κράτησε κλεισμένο
στο μηρό του τους υπόλοιπους μήνες.
Όταν γεννήθηκε τον ανέθρεψαν οι Νύμφες και οι Ώρες.
Ο Διόνυσος δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του αμπελιού.
Επίσης, ήταν προστάτης του Θεάτρου.
Σύμβολά του ήταν το αμπέλι, ο κισσός κ.ά.
Ήρθε στον κόσμο τόσο ασυνήθιστα και ασυνήθιστη ήταν και η ζωή του.
Ήταν γιος του Δία και της κόρης του βασιλιά των Θηβών, Σεμέλης.
Η μητέρα του κάηκε από τους κεραυνούς του Δία, όταν βρισκόταν στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης.
Ο Δίας πήρε το βρέφος από την κοιλιά της και το κράτησε κλεισμένο
στο μηρό του τους υπόλοιπους μήνες.
Όταν γεννήθηκε τον ανέθρεψαν οι Νύμφες και οι Ώρες.
Ο Διόνυσος δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του αμπελιού.
Επίσης, ήταν προστάτης του Θεάτρου.
Σύμβολά του ήταν το αμπέλι, ο κισσός κ.ά.
τέλειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εξηγήσεις... ωραίες εικόνες... ό,τι πρέπει!!!
Very nice work, beautiful pictures and comprehensive text.
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you
Stella