Ένας μύθος για την ελιά

Ζήση Ανθή :Ελληνική μυθολογία  στο νηπιαγωγείο .

Η διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για την πόλη της Αθήνας

Όταν βασιλιάς στην αρχαία Αθήνα ήταν ο Κέκροπας , η Αθηνά και ο Ποσειδώνας ανέβηκαν στο βράχο της Ακρόπολης για να τη διεκδικήσουν . Όποιος θα έκανε το καλύτερο δώρο στην πόλη των Αθηνών θα γινόταν και ο προστάτης της . Εκεί συγκεντρώθηκαν και οι υπόλοιποι θεοί του Ολύμπου .

Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας , στάθηκε στη μέση του βράχου και χτύπησε με την τρίαινά του το έδαφος . Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν «Ερεχθηίδα» θάλασσα . Ο λαός θαύμασε το δώρο του , αλλά το νερό ήταν αλμυρό σαν της θάλασσας κι έτσι δεν ήταν πολύ χρήσιμο για την πόλη .

Στη συνέχεια , ήρθε η σειρά της  θεάς Αθηνάς να παρουσιάσει το δικό της δώρο . Κάλεσε λοιπόν τον Κέκροπα για μάρτυρα κι εκεί πάνω σε ένα βράχο φύτεψε μια ελιά , που αμέσως ξεπετάχθηκε γεμάτη από τον πολύτιμο καρπό . Η ελιά θεωρήθηκε πολυτιμότερο δώρο , καθώς θα χάριζε στους  Αθηναίους εκτός από τον καρπό της , λάδι και ξυλεία .

Μετά το δώρο της Αθηνάς , ο Δίας κήρυξε το τέλος της μονομαχίας . Είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν ποιος από τους δύο είναι άξιος να προστατεύει αυτή την πόλη . Ζήτησε επίσης και τη γνώμη του Κέκροπα , ο οποίος θεώρησε το δώρο της Αθηνάς πολυτιμότερο για την πόλη του .

Έτσι , η θεά Αθηνά , η θεά της σοφίας , έγινε η προστάτιδα της πόλης της Αθήνας  .